‘Er bestaat niet zoiets als een draak,’
Billie Bixbee was nogal verrast toen hij op een morgen wakker werd en er een draak in zijn kamer zat. Het was een hele kleine draak, ongeveer zo groot als een kitten. De draak kwispelde blij met z’n staart toen billie zachtjes over z’n hoofd aaide. Billie ging naar beneden om het z’n moeder te vertellen. “Er bestaat niet zoiets als een draak” zei Billie’s moeder. En ze zei het alsof ze het meende.
Billie ging terug naar z’n kamer en begon zich aan te kleden. De draak kwam dichterbij Billie en kwispelde met z’n staart. Als er niet zoiets bestaat als een draak, dan is het een beetje gek om het te aaien. Billie waste z’n gezicht en handen en ging naar beneden om te ontbijten. De draak ging met hem mee naar beneden, hij was groter nu, ongeveer net zo groot als een hond.
Billie ging aan tafel zitten. De draak ging óp de tafel zitten. Dit was normaal gesproken helemaal niet toegestaan, maar er was niet veel dat Billie’s moeder er aan kon doen. Ze had al gezegd dat er niet zoiets bestond als een draak. En als draken niet bestaan, kun je ook niet vragen of die van tafel af wil gaan. Moeder maakte pannenkoeken voor Billie, maar de draak at ze allemaal op. Moeder bakte er nog meer, maar ook die at de draak op. Moeder bleef pannenkoeken bakken totdat ze geen boter meer had. Billie had er maar eentje gehad, maar hij zei dat hij er toch maar eentje wou.
Billie ging naar boven om zijn tanden te poetsen. Moeder begon de tafel af te ruimen. De draak, die inmiddels net zo groot als moeder was geworden, maakte het zichzelf gemakkelijk op het vloerkleed in de hal en ging slapen. Toen Billie weer beneden kwam was de draak zo groot gegroeid dat hij de hele hal opvulde. Billie moest er omheen via de woonkamer om bij zijn moeder te komen. “Ik wist niet dat draken zo snel konden groeien!”zei billie. “Er bestaat niet zoiets als een draak!” zei moeder ferm. Het schoonmaken van de beneden verdieping koste moeder de hele ochtend met die draak die in de weg lag, omdat ze via de ramen in en uit moest klimmen om van de ene kamer in de andere te komen.
Toen het middag werd vulde de draak het hele huis. Zijn hoofd hing buiten de voordeur, zijn staart hing buiten de achterdeur, en er was geen kamer in het huis meer waar geen deel van de draak in zat. Toen de draak wakker werd uit zijn slaap had hij honger. Een busje van de bakker kwam voorbij. De geur van vers brood kon de draak niet weerstaan. De draak rende de straat door achter het busje aan. Het huis ging natuurlijk mee, als een huisje op een slak. De postbode kwam net het pad op met post voor de Bixbees toen het huis langs hem rende en de straat in liep. Hij rende een paar straten achter het huis aan, maar hij kon het niet bijhouden.
Toen vader Bixbee thuis kwam voor de lunch, was het eerste wat hij zag dat het huis verdwenen was. Gelukkig kon een van de buren hem vertellen in welke richting het was gegaan. Vader bixbee sprong in zijn auto en ging het huis zoeken. Hij bestudeerde alle huizen onderweg. Eindelijk zag hij een huis wat hem bekend voorkwam. Billie en moeder Bixbee zwaaide uit het raam op de bovenverdieping.
Vader Bixbee klom over het hoofd van de draak op het verandadak, en door het bovenraam. “hoe kon dit gebeuren?” vroeg vader Bixbee. “het komt door de draak,” zei Billie. “Er bestaat niet zoiets…” begon moeder te zeggen. “Er IS een draak!” zei Billie radeloos. “Een hele grote draak!” En Billie aaide de draak over zijn hoofd. De draak kwispelde vrolijk met zijn staart. Toen, zelfs sneller als dat die gegroeid was, werd de draak kleiner en kleiner. Binnen de kortste keren was de draak weer zo groot als een kitten. “Draken zo klein als een kitten vind ik niet erg,” zei moeder. “Waarom moest die nou zo groot groeien?” “Ik weet het niet zeker,” zei Billie, “maar ik denk dat het gewoon opgemerkt wilde worden”.
Dit verhaal komt uit een kinderboekje en is geschreven door Jack Kent. Het origineel heet: ‘There’s No Such Thing as a Dragon’. Kent schreef dit verhaal om op een hele simpele manier aan kinderen uit te leggen dat je niet moet rond blijven lopen met dingen die je dwarszitten. Hoe langer je er mee rond blijft lopen, hoe groter het wordt. De les hier is dat je zo snel mogelijk wat moet doen met de dingen die je dwars zitten. Voordat het een eigen leven gaat leiden. Zorg dus goed voor jezelf, en hou je draken klein.