Bijna 2 jaar geleden kreeg ik een e-mail van Tom. Tom is niet zijn echte naam. Hij stuurde zijn verhaal vlak na de kerst. Hij was op dat moment 28 jaar en werkte in ploegen bij een papierfabriek. Hij schreef dat hij zich in eerste instantie schaamde om contact op te nemen, omdat hij gewoon werk had, geen geldproblemen, en ook geen gezin. Hij had geen nare jeugd gehad, en had ook een normale schooltijd gehad. Toch voelde hij zich al heel erg lang somber en neerslachtig. Hij had zelf ook geen idee waarom dat was. Hij was niet blij met zichzelf maar wist ook niet waarom. Wat hij wel wist is dat als hij niet snel wat zou doen, dat hij dan bang dat hij zichzelf wat aan zou doen.
Bureau Back-Up bestond toen nog niet. Het idee bestond al wel heel lang. Dat kwam voort uit mijn eigen ervaringen en die met mensen uit mijn omgeving, die op z’n zachtst gezegd enorm lastig zijn geweest door de jaren heen. Wat een soort van base-line in die ervaringen was, was dat ik steeds zag dat hulp iets is wat multi-interpreteerbaar is. Wanneer help je iemand nou echt? Wordt je met die hulp ook echt geholpen? Soms met verbijstering vroeg ik mij dit af. In mijn eigen verhaal was de ‘hulp’ die ik kreeg niet de hulp die MIJ hielp. Deze hulp was eigenlijk hulp voor de tegenpartijen om een stabiele situatie te creëren zodat zij weer konden vangen. Ik kon niet harder dan mijn best doen, en naar het mentale gedeelte, wat eigenlijk het zwaarste is, keek niemand. De reden dat de situatie uiteindelijk na vele jaren in 2019 pas echt is opgelost, is omdat ik mezelf overeind gehouden heb met het verzamelen van kennis, en het sterker maken van lichaam en geest. Wat hulpeloos leek was dat niet, ik moest er alleen zelf heel erg veel tijd en energie in steken, omdat ‘de hulp’ dat gewoon niet deed.
Tom had mijn e-mail adres gekregen van een wederzijdse kennis. Uit pure radeloosheid heeft hij toen de stap maar genomen om gewoon zijn verhaal eens op te schrijven, aan een volslagen onbekende. Dat was de eerste stap, die nam hij zelf. Het eerste telefoongesprek duurde meer dan 2 uur. Na dat telefoongesprek besloot ik direct dat ik er alles aan moest doen om die stichting van de grond te krijgen. En in januari 2021 lukte dat officieel dankzij een aantal mensen die daar heel veel in betekend hebben.
Met Tom heb ik veel gesprekken gehad. Vaak via de whats app. Wat Tom nodig had was al gauw duidelijk. Hij had meer betekenis in z’n leven nodig. Hij voelde zich compleet nutteloos. Een slaaf van een alsmaar doordraaiend betekenisloos systeem. Hij voelde dat hij niets toevoegde, en dat hij niks voorstelde. Hij voelde zich een niks. Maar omdat alles volgens de norm prima verliep in zijn leven, snapte hij dat niet. Maar ik heb lang geleden al leren snappen dat de norm niet perse iets goeds is. Heel erg veel mensen lopen vast omdat ze het gevoel hebben dat alles voor niks is, en niets echt betekenis heeft. Je leeft om te werken, en je werkt om fatsoenlijk te kunnen leven. Waar doe je het precies voor?
Ik heb Tom toen een aantal boeken aangeraden om te lezen, of te luisteren, omdat verzamelen van informatie zorgt voor meer kennis. En elke keer dat hij een boek uit had hebben we daarover gesproken. Op het gebied van het brein en zelfbewustzijn was hij een totale leek toen hij begon. Naarmate de maanden vorderde begon hij steeds meer te begrijpen waar we wel controle over hebben, en waar niet. Hoe je gedachten kan ordenen, hoe je rust in je hoofd creëert, hoe je doelen stelt, hoe je uiteindelijk zelf betekenis in je leven brengt. Ongeacht hoe het systeem wel of niet functioneert, ongeacht wat voor werk je doet, ongeacht de situatie waar je inzit.
In de afgelopen jaren heb ik zelf letterlijk honderden boeken gelezen of beluisterd. Over de meest uiteenlopende onderwerpen. Ook onderwerpen waar in eerste instantie mijn voorkeur niet naar uit zo ging. Het is belangrijk om je informatie uit zoveel mogelijk verschillende bronnen te halen, en alle kanten van de vele medailles te bekijken. Het zorgt ervoor dat je zelf moet gaan nadenken over dingen, waardoor je je gedachten weer moet ordenen. Zo kom je tot wijsheid. Veel mensen maken de fout om zich volledig te storten op één mooi verhaal, waardoor het bewustzijn zich juist vernauwd, en wanneer iemand dan kritische vragen stelt, is alleen verdedigen nog wat je kan doen. En soms verdedig je dan toch echt iets, wat misschien toch niet helemaal klopt. En uiteindelijk ben je dan weer terug bij af.
Mijn contact met Tom heeft mijzelf veel geleerd over hoe ik een ander kan bewegen om zichzelf aan te pakken en de zin in het leven weer terug te brengen. Tom is inmiddels van baan veranderd. Hoe meer hij over zichzelf leerde, hoe meer hij leerde dat hij ook iemand is die heel erg graag anderen helpt. Hij kon daar alleen nooit bij, omdat hij zichzelf niet waardeerde. Als jij jezelf een niks vindt, dan komt het niet bij je op om dan je leven te gaan besteden aan het helpen van anderen. Pas wanneer je jezelf leert kennen, en gaat waarderen wie je bent, en weer zelfvertrouwen op gaat bouwen, dan pas kom je erachter wat er nou echt bij jou past, en kun je een mooiere invulling aan je leven gaan geven.
Tom werkt nu in een instelling waar kinderen wonen die om wat voor reden niet meer thuis kunnen wonen, of geen ouders meer hebben. Hij heeft er zelfs een opleiding bij gekregen. Hij hoopt met zijn opgedane kennis en nieuwe inzichten ook die jonge mensen te kunnen inspireren om niet in de put te raken, maar iets te maken van je leven, ongeacht je situatie.
Het verschil van mindset en de manier van praten van Tom is in 2 jaar bijna onvoorstelbaar. En zo zijn er nog een paar mensen waar ik al langere tijd contact mee heb waar het steeds beter mee gaat. Gewoon omdat ze het gevoel hebben dat ze niet alleen zijn, en dat ze een back-up hebben op het moment dat ze er even niet uitkomen. Ook ikzelf ben nog lang niet uitgeleerd. En van iedereen waar ik ervoor kon zijn, heb ik ook geleerd. Het heeft er zelfs voor gezorgd dat ikzelf het afgelopen jaar ook een enorme switch in werk heb gemaakt en ook een opleiding erbij doe. Want ook ikzelf ben steeds beter gaan begrijpen welke kant ik op moet, dankzij de mensen die bij mij kwamen omdat ze het niet meer zagen zitten. Dus daar ben ik ook dankbaar voor.
Dit is Bureau Back-Up in één verhaal. Het is mij niet gelukt om dit fulltime te kunnen gaan doen. Dit omdat we afhankelijk zijn van donaties. Het dilemma zit ‘m vooral in het feit dat je goede dingen gratis wil aanbieden. Maar ondertussen moet ook jij gewoon een leven leiden in deze samenleving, zoals die ingericht is. En daarom ben ik dankbaar voor elk steentje dat bijgedragen wordt. Dus naast mijn werk en school, blijf ik dit met volle overtuiging doen. En de praktische hulp die we geven, zoals boodschappen, spullen, rekeningen betalen, bijdragen in leefgeld etc, dat is fantastisch als dat kan. Maar zoals je in het verhaal van Tom kan lezen is mentale hulp gratis. En als jij enigszins in staat ben om er op wat voor manier dan te kunnen zijn voor een ander, zeker in deze tijd van afzondering, armoede en eenzaamheid, doe dat dan. Dat is ook wat ik vaak als reactie geef op de vraag: Wat kan ik doen? Dit kun je dus doen. En zo maak je in je eigen omgeving de wereld voor een ander weer een beetje beter. En daar profiteren we allemaal van.
En voor wie ons in de praktische hulp wil steunen: https://bureaubackup.nl/word-onze-back-up/